Nietrzymanie moczu może mieć kilka odmian, niektóre z nich mogą się nakładać jak np. wysiłkowe nietrzymanie moczu i parcie naglące. Każdy z tych rodzajów schorzenia leczy się nieco inaczej, ale co ważne należy uważać, ponieważ stosując taśmy TOT w leczeniu zaawansowanych postaci WNM można pogorszyć stan pęcherza nadreaktywnego. Jak więc najlepiej postępować? Dr n. med. Tomasz Basta opracował własną metodę leczenia mieszanego nietrzymania moczu.
Wysiłkowe nietrzymanie moczu
Jeśli wyciek moczu pojawia się przy wykonywaniu czynności takich jak: kaszel, kichanie, bieganie lub inne ćwiczenia fizyczne, takie objawy wskazują na występowanie wysiłkowego nietrzymania moczu.
Wysiłkowe nietrzymanie moczu (WNM) pojawia się, gdy zaburzona jest struktura mechanizmu zastawki cewki moczowej lub wynika z nadmiernej ruchomości cewki moczowej. WNM może pojawiać się, jako następstwo uszkodzenia wiązadeł powięzi podtrzymujących cewkę moczową, np. poporodowo, powypadkowo lub pooperacyjnie, albo z przyczyn hormonalnych związanych z okresem menopauzy – gdy kobieta traci estrogen, cewka staje się bardziej wiotka, wówczas jest większe ryzyko wystąpienia jej niestabilności i uciekania moczu. Do tego rodzaju nietrzymania moczu przyczyniają się również zbyt obciążające ćwiczenia fizyczne (zwłaszcza dźwiganie). Wszelkie mechanizmy, które powodują nadmierne parcie w dół i zwiększają ciśnienie w jamie brzusznej na pęcherz moczowy, będą powodować niestabilność cewki moczowej.
Naglące nietrzymanie moczu
Natomiast naglące nietrzymanie moczu, inaczej pęcherz nadreaktywny (OAB) wywołany jest nadreaktywnością mięśnia wypieracza pęcherza moczowego lub wynika z niskiej podatności ścian pęcherza moczowego. Objawia się ono jak sama nazwa wskazuje niekontrolowanym wyciekiem moczu przy jednoczesnym odczuwaniu nagłego parcia i niepohamowanej potrzeby szybkiego opróżnienia pęcherza. Przyczyną tu są zaburzenia neurologiczne związane z nadpobudliwością nerwową pęcherza lub zmniejszeniem przewodnictwa nerwowego idącego do układu moczowego. Nawet najmniejsze bodźce rozciągnięcia mięśnia od razu stymulują mózg do działania. Osoby z pęcherzem nadreaktywnym odczuwają częstą potrzebę oddawania moczu.
WNM i OAB leczy się inaczej
Wybór metody leczenia uzależniony jest od rodzaju i stopnia nasilenia schorzenia.
Aby wyleczyć wysiłkowe nietrzymanie moczu, należy na powrót ustawić cewkę moczową pod odpowiednim kątem. WNM w I i II stopniu możemy leczyć z zastosowaniem metod nieinwazyjnych – zwłaszcza urządzeń z grupy energy based devices np. HIFU (ang. High Intensity Frequency Ultrasound, czyli ultradźwięki o bardzo wysokiej częstotliwości) oraz on niedawna także radiofrekwencji mikroigłowej. III stopień WNM wymaga już zastosowania taśm TOT. Dlatego też tak ważne jest jak najszybsze reagowanie i zgłaszanie się do specjalisty od razu kiedy zauważymy pierwsze symptomy schorzenia.
Naglące nietrzymanie moczu leczy się farmakologicznie. Bardzo ważne jest również to, żeby w czasie terapii pacjentka regularnie opróżniała pęcherz.
W przypadku mieszanego nietrzymania moczu szczególnie ważne jest szybkie reagowanie, ponieważ u osób cierpiących jednocześnie na pęcherz nadreaktywny i wysiłkowe nietrzymanie moczu założenie taśmy w przypadku WNM III stopnia będzie nasilać postać naglącego nietrzymania moczu. Taśma założona pod cewkę moczową powoduje bowiem jej ucisk, co podrażnia okoliczne receptory nerwowe, powodując reakcję obkurczenia mięśnia wypieracza.
W tym przypadku należy więc zrobić wszystko, aby nie dopuścić do rozwoju najbardziej zaawansowanych form WNM, w przypadku których zastosowanie taśm jest już konieczne.
Autorska metoda leczenia mieszanego nietrzymania moczu
Natomiast, gdy u pacjentek tych samo działanie z wykorzystaniem urządzeń z grupy energy based devices jest za słabe można zastosować protokół skojarzony, który opracował nasz dr n. med. Tomasz Basta . Polega on na połączeniu mocnego działania termicznego rf mikroigłowego z tropokolegenem.
W tym protokole zabiegowym osiągamy bardzo mocno efekt synergii, ponieważ za pomocą najmocniej i najbardziej precyzyjnie oddziałującej termicznie rf mikroigłowej dodając do tego materiał budulcowy w postaci tropokolagenu.
Za pomocą radiofrekwencji mikroigłowej mocno pobudzamy regenerację tkanki wokół cewki moczowej – powodując lepsze napięcie i ujędrnienie struktur ją taczających, a przez to przywracając jej dobre ustawienie. Urządzenie posiada głowicę wyposażoną w kilkadziesiąt t mikroigieł, które w momencie wkłucia w tkankę są podgrzewana na całej długości falą rf. Co ważne zarówno głębokością wkłucia jak i mocą podgrzania można bardzo precyzyjnie sterować. Dzięki czemu zabieg może być bardzo mocno wykonany, w dokładnie tym miejscu na którym nam zależy i jest bezpieczny.
Dodając do takiego działania termicznego ostrzyknięcie okolicy cewki moczowej tropokolagenem, dostarczamy organizmowi materiał, na którym może odtwarzać osłabioną tkankę. Ostrzyknięcie tropokolagenem okolic wzdłuż cewki moczowej powoduje, że struktury łącznotkankowe, które podtrzymują cewkę moczową zostają wzmocnione, a cewka jest ustabilizowana. Tropokolagen to naturalny preparat, biozgodny z ludzki i bardzo bezpieczny.
Podsumowując – mocne działanie regeneracyjne termiczne za pomocą rf mokroigłowego oraz budulcowe za pomocą tropokolagenu bardzo dobrze stabilizuje cewkę w przypadku wysiłkowego nietrzymania moczu i chroni przed zastosowaniem taśm, które są niewskazane w przypadku pęcherza nadreaktywnego. Autorski protokół leczenia mieszanego nietrzymania moczu dr. Tomasza Basty bardzo dobrze rokuje i przyniósł już zadawalające rezultaty u wielu pacjentek Ważne jest indywidualne dobranie parametrów zabiegowych dla każdej pacjentki.
Zapraszamy na konsultacje i leczenie do Intima Clinic.
Brak komentarzy