Blizny w miejscach intymnych są częste. Powstają po nacięciu krocza w trakcie porodu, po ceraskim cięciu, a także po innych operacjach ginekologicznych . Jak sobie z nimi radzić?
Tak naparwdę już od samego powstania rany należy wiedzieć jak postępować oraz jak rany odpowiednio pielęgnować, żeby doszło do właściwego zagojenia się tkanki i powstania niewidocznej blizny.
Rany mogą goić się w sposób pierwotny lub wtórny. W większości przypadków jest to gojenie pierwotne, czyli zamykanie się, zabliznianie rany od brzegów. Wówczas powstaje linijna blizna, a gojenie jest niepowikłane. Natomiast w sytuacji, gdy nie dochodzi do takiego pierwotnego zamknięcia, wówczas rana goi się od spodu. Jest ona wówczas dużo mniej estetyczna, może przerastać. Jest zgrubiała i bolesna w miejscach intymnych dla kobiety.
Można obserwować przebieg gojenia i na jego podstawie oceniać czy rana goi się dobrze. Wyróżniamy trzy fazy: fazę zapalną trwającą od jednego do trzech dni, fazę proliferacyjną trwającą po dwóch tygodni i następnie przebudowę, która trwa miesiące, a nawet lata. Jeśli faza zapalna jest dłuższa niż te kilka dni, rana jest czerwona, opuchnięta, nie zamyka się, sączy, jest to znak, że gojenie jest nieprawidłowe i należy interweniować.
Profilaktyka powstawania blizn
Zaczynając od początku, jeszcze zanim powstanie rana, co możemy zrobić, żeby wpłynąć korzystnie na przebieg gojenia?
Jeśli czeka nas zabieg ginekologiczny należy wyeliminować palenie tytoniu. Bardzo niekorzystnie wpływa ono na ukrwienie, szczególnie na najdrobniejsze naczynia włosowate, które odgrywają kluczową rolę w procesie gojenia.
Podobnie grupę ryzyka stanowią osoby chore na cukrzycę, szczególnie te, które mają nieuregulowaną tą chorobę oraz pacjentki z obwodowymi chorobami naczyniowymi.
Na proces gojenia się ran ma wpływ odżywienie. Warto zadbać dietę bogatą w witaminy, szczególnie C i A oraz cynk.
Należy uważać. jeśli mamy tendencję do tworzenia się blizn przerostowych i choroby genetyczne.
Jeśli chodzi o estetykę blizny to bardzo dużo zależy od odpowiedniego zaplanować linii cięci. To oczywiście jest rolą lekarza, który powinien wykonywać je w liniach naturalnego najmniejszego napięcia tkanek, stosować odpowiednią technikę cięcia i szycia oraz odpowiednie nici.
Po powstaniu rany od pierwszych należy ją odpowiednio pielęgnować – tak, aby zagoiła się ona prawidłowo, w sposób jak najmniej widoczny i niepowodujący dolegliwości bólowych i dyskomfortu.
Opatrunki należy zmieniać tak często jak to konieczne i tak rzadko jak to możliwe. Przez pierwsze dwie doby rana powinna nie mieć styczności ze środowiskiem zewnętrznym, należy ją osłaniać, powinna być zaklejona, ewentualnie odkażamy ranę, osuszamy ją i naklejamy opatrunek. Do pielęgnacji ran stosujemy antyseptyki, ale tylko takie, które nie będą uszkadzały warstwy lipidowej.
Po dwóch dniach opatrunek można całkiem usunąć i pozwolić się ranie goić z dostępem do powietrza. Należ uważać i nie narażać rany na otarcia.
Należy stawić się w wyznaczonym dniu na zdjęcie szwów. Ich usunięcie jest ważne, dlatego że mogą powodować odczyn utrudniający gojenie, wydłużający fazę zapalną.
W kolejnych krokach warto zacząć stosować maści i żele z silikonem, które nakładamy od dwóch do czterech razy dziennie, każdorazowo, dodatkowo masując zabliźnione miejsce. Inne przydatne substancje to emolienty i środki nawilżające. Takie postępowanie prowadzimy nawet do 6 miesięcy po operacji.
Bardzo ważna jest też ochrona przeciwsłoneczna przez cały okres dojrzewania blizny, czyli 6 do 12 miesięcy. Nie wystawiamy więc rany na słońce i w razie konieczności stosujemy wysokie filtry.
Jak usunąć bliznę?
Oczywiście zdążają się sytuacje, że pacjentka nie stosuje się dokładnie do wytycznych, ma obciążenia i blizna powstaje. W takiej sytuacji można zastosować wiele zabiegów medycyny regeneracyjnej, które wspomogą przebudowę źle wygojonej tkanki i usuną bliznę. W tym celu wykorzystywane są różne urządzenia i substancje. Stosujemy liczne preparaty w iniekcjach np. kortykosteroidy, osocze, czyli fibrynę bogatopłytkową, a także tropokolagen. Poza tym wykorzystujemy urządzenia emitujące energię, szczególnie laser CO2 i laser barwnikowy.
Substancją znaną od lat o udokumentowanym klinicznie działaniu w leczeniu blizn jest triamcynolon, czyli glokortykosteroid. który wstrzykujemy w blizny przerostowe. Jest to substancja, która powoduje pobudzenie syntezy kolagenu. Wykonuje się jedną iniekcję w miesiącu,
Osocze bogatopłytkowe to preparat autologiczny zawierający duże stężenie czynników wzrostu (4-5-krotnie wyższe niż występujące fizjologicznie w krwi), który podany do blizny stymuluje syntezę nowej tkanki łącznej, poprawia ukrwienie i tym samym wspomaga gojenie ran, w tym ran powikłanych oraz przebudowę blizny.
Fiibryna bogatopłytowa od osocza różni się tym, że ma postać trójwymiarowej sieci, która podana do tkanki wychwytuje czynniki wzrostu i komórki macierzyste, dzięki czemu są one w wyższych stężeniach niż w osoczu i uwalniane są dłużej. W terapii ran i blizn preparaty te stosuje się najczęściej w serii 3-4 zabiegów, wykonywanych w odstępach od 3 do 6 tygodni.
Tropokolagen to podstawowa jednostka budująca kolagen. Może być on podawany w postaci odzwierzęcej. W leczeniu blizn i wspomagania leczenia trudno gojących się ran po pierwsze natychmiastowo odbudowuje biorusztowanie kolagenu (mamy gotowy materiał budulcowy).
Ponadto podanie tropokolagen indukuje syntezę fibroblastów, czyli komórek produkujących kolagen, w miejscu, gdzie zostanie podany, a także wpływa na lepsze przemieszczanie się już istniejących fibroblastów w te okolice, dzięki czemu tworzą się tam dojrzałe włókna kolagenowe. Tropokolagen ma bardzo wysoki poziom bezpieczeństwa. Podaje się go w 3-4 seriach, w krótkich odstępach czasu, między 7 a 10 dni i następnie wykonuje się iniekcje przypominające w odstępach dwutygodniowych, aż do uzyskania zadowalającego efektu.
Bardzo korzystna jest również laseroterapia, która reguluje produkcję kolagenu i fibroblastów. Mamy do dyspozycji impulsowe lasery barwnikowe i lasery CO2. Lasery barwnikowe zmniejszają świąd, zaczerwienienie, mogą też działać korzystnie w przypadku występowania bólu. Podobnie jak fibryna będą poprawiały unaczynienie tej okolicy. Natomiast przy użyciu lasera CO2 wykonamy przebudowę blizny. czyli zmniejszymy jej grubość, poprawimy elastyczność, laser ten będzie hamował powstawanie i zmniejsza ilość nieprawidłowych włókien kolagenowych. Zabiegi naświetlana należy wykonywać w trzech seriach w odstępach między 6 a 8 tygodni.
Każdą terapię blizn należy wspomagać fizykoterapią. Jeśli blizna powoduje ból należy przede wszystkim skupić się na wykonaniu regularnych masaży – co najmniej 3 razy w tygodniu, trwających ok. pół godziny. Można zastosować też zabieg falą uderzeniową. W przypadku problemów z pigmentacją dobrze sprawdza się stosowanie żelu silikonowego dwa razy dziennie w połączeniu z masażem. Jeśli chcemy zwiększyć elastyczność stosujemy laser barwnikowy i masaż. W przypadku świądu blizny skutecznie będą plastry z silikonem. Jeśli chcemy zmniejszyć powierzchnię blizny lub grubość zastosujmy laser i masaż.
Brak komentarzy