Pochwica

terapia autorska

_

Twój problem

Pochwica to poważna dysfunkcja seksualna uniemożliwiająca Kobiecie odbywanie stosunków pochwowych. Polega na tym, że podczas próby penetracji niektóre mięśnie pochwy mimowolnie kurczą się, pochwa „zamyka się”. Nie można przez to dostać się do jej wnętrza, a kontynuowanie zbliżenia powoduje bardzo duży dyskomfort i ból u Kobiety. W skrajnych przypadkach skurcz pojawia się już na samą myśl o stosunku seksualnym.

 

Jeszcze do niedawna choroba była pomijana przez ginekologów, którzy dostrzegali jej podłoże głównie w psychice Pacjentki. Cierpiące na nią Kobiety mogły szukać pomocy jedynie u seksuologów. Tymczasem przyczyny pochwicy mogą być bardzo różne, również związane z anatomią i zdrowiem intymnym Kobiety. Łatwo pomylić ją z innymi zaburzeniami, takimi jak dyspareunia, vulvodynia i vestibulodynia. Należy więc bardzo dokładnie określić, która z tych dysfunkcji dotyczy danej Pacjentki. 

 

W Intima Clinic dostrzegamy dużą potrzebę zaopiekowania się Kobietami cierpiącymi na pochwicę, która w znacznym stopniu odbiera im radość z życia. Wiedząc, jak bardzo to schorzenie może być złożone, podchodzimy do niego interdyscyplinarnie, łącząc wiedzę ginekologiczną, seksuologiczną i psychologiczną. W tym celu dr Tomasz Basta opracował autorską terapię leczenia pochwicy, dzięki której z satysfakcją, jako jeden z nielicznych ośrodków w Polsce, skutecznie leczymy Kobiety na nią cierpiące.

Poznaj szczegóły zabiegu

Wykorzystywane metody leczenia

Leczenie pochwicy wymaga ścisłej współpracy między Pacjentką a ginekologiem. Jest ono dostosowywane do podłoża i stopnia zaawansowania schorzenia. Niestety, najczęściej przyczyny tej choroby są złożone i wymagają połączenia działania różnych zabiegów, terapii miejsc intymnych i terapii seksuologicznej.

 

Dlatego nasza autorska metoda leczenia obejmuje również edukację seksualną, wyjątkowo łagodny sposób przeprowadzania badań ginekologicznych i stopniowe poznawanie własnego ciała przez Pacjentkę oraz przyzwyczajanie jej do dotyku. Poznawanie własnego ciała może obejmować: oglądanie narządów intymnych w lusterku, delikatny masaż, a także przyzwyczajanie pochwy do penetracji za pomocą dilatorów pochwowych (mają wiele rozmiarów, celem terapii jest stopniowe zwiększanie ich średnicy, a ostatecznie wprowadzenie do pochwy dilatora, który rozmiarem przypomina penisa).

 

Jeśli dysfunkcja jest spowodowana czynnikami psychogennymi, konieczna jest konsultacja w gabinecie seksuologa i psychologa.

 

Gdy mamy do czynienia z przyczynami anatomicznymi, które można usunąć za pomocą zabiegu, eliminujemy barierę, która przyczyniała się do powstania schorzenia.

 

W terapii pochwicy wykorzystujemy również leczenie farmakologiczne obejmujące stosowanie miejscowych środków znieczulających i rozluźniających lub kremów z kwasem hialuronowym, zastrzyki z toksyny botulinowej, miejscową terapię hormonalną oraz przyjmowanie leków przeciwlękowych.

 

Terapia polega nie tylko na regularnych wizytach w gabinecie, ale również terapii domowej. To bardzo ważne, aby Pacjentka, która dostaje zestaw ćwiczeń, sumiennie je wykonywała. Jeśli jej partner jest zaangażowany w leczenie, co jest bardzo wskazane, również on dostaje od terapeuty wskazówki, jak wspierać partnerkę i jakie ćwiczenia mogą wspólne wykonywać.

Zalecenia w trakcie leczenia

Bardzo ważnym jest, że podczas trwania terapii współżycie seksualne jest niewskazane. Partner powinien wspierać Pacjentkę, m.in. pomagając jej w zaakceptowaniu i stopniowym poznawaniu swojego ciała. Pełne stosunki są możliwe dopiero wówczas, kiedy leczenie zostanie zakończone.

Efekty

Długość leczenia pochwicy uzależniona jest od przyczyn i stopnia zaawansowania schorzenia oraz zaangażowania Kobiety. Efekty, które pojawiają się u naszych Pacjentek, można zaobserwować już po czterech spotkaniach terapeutycznych.

Pierwszym, bardzo ważnym krokiem w leczeniu pochwicy, jest dokładna diagnoza schorzenia.

 

Pochwicę łatwo jest pomylić z innymi zaburzeniami, takimi jak dyspareunia, vulvodynia i vestibulodynia. Należy zatem bardzo dokładnie określić, czy Kobieta rzeczywiście cierpi na pochwicę.

 

Następnie konieczne jest określenie przyczyny schorzenia. Dzielimy je na pierwotne, czyli takie, które pojawiły się jeszcze przed rozpoczęciem współżycia, i wtórne, które wystąpiły u Kobiety już aktywnej seksualnie. Podczas pierwszej wizyty lekarz ginekolog w delikatny i taktowny sposób przeprowadza niezbędny szczegółowy wywiad. Podczas rozmowy z Pacjentką ustala również, czy mamy do czynienia z przyczynami organicznymi, czy psychogennymi. To bardzo ważne, ponieważ zazwyczaj pochwica jest zaburzeniem psychosomatycznym.

 

  • W przypadku pochwicy pierwotnej przyczynami psychogennymi mogą być: lęk przed rozpoczęciem współżycia lub zajściem w ciążę, rygoryzm religijny, ukryte skłonności homoseksualne lub trauma, np. związana z wykorzystywaniem seksualnym. Do przyczyn organicznych zaliczmy: wady rozwojowe narządów rodnych, np. przerost błony dziewiczej, obecność przegród w pochwie, a nawet wrodzony brak pochwy.

 

  • Do przyczyn pochwicy wtórnej należą: endometrioza, atrofia błony śluzowej (np. związana z manopauzą), stany zapalne pochwy czy otarcia. Jedną z nieoczywistych przyczyn bólu może być uczulenie na lateks. Kobieta często nie wie nawet, że ma ten rodzaj alergii. Po każdym stosunku pojawiają się podrażnienia, zaczerwienienie i ból. Dolegliwości mogą utrwalić się i przejść właśnie w pochwicę. 

 

Ze względu na nasilenie dolegliwości, wyróżnia się także cztery stopnie zaawansowania pochwicy: 

  • I-ego stopnia (współżycie jest możliwe, jednak stosunki są bolesne);
  • II–ego stopnia (współżycie nie jest niemożliwe, choć możliwe jest założenie tamponu lub globulki);
  • III–ego stopnia (współżycie jest niemożliwe, ale możliwe jest przeprowadzenie badania lekarskiego z użyciem żeli znieczulających);
  • IV-ego stopnia  (badania lekarskie można przeprowadzić wyłącznie w narkozie).