USG PROSTATY – PRZEZBRZUSZNE I PRZEZODBYTNICZE
USG prostaty, czyli inaczej gruczołu krokowego lub stercza jest jednym z podstawowych badań diagnostycznych tego męskiego narządu. Pozawala ono zobrazować jego wielkość, strukturę oraz ewentualne zmiany, które mogą wskazywać na nowotwór, łagodny przerost prostaty, czy np. zapalenie gruczołu krokowego.
Prostata znajduje się poniżej pęcherza moczowego obok odbytnicy, dlatego jej badanie USG można wykonywać przezbrzusznie lub transrektalnie, czyli przezodbytniczo.
USG wykonywane przez powłoki brzuszne może być wykorzystane w celu oceny wielkości gruczołu krokowego oraz zbadania jego pojemności i ilości zalegającego po mikcji moczu. Przezodbytnicze USG jest dokładniejsze, pozwala na ocenę wielkości gruczołu, struktury poszczególnych jego części i ich okolic, czy też zobrazowanie ciągłości torebki stercza i pęcherzyków nasiennych. Transrektalne USG gruczołu krokowego jest podstawowym badaniem w rozszerzonej diagnostyce obrazowej prostaty.
Przez brzuszne USG gruczołu krokowego wymaga dobrego napełnienia go moczem. Dlatego przed badaniem pacjent powinien wypić ok 1,5 litra wody. Po zakończeniu pierwszej fazy badania pacjent proszony jest o oddanie moczu, po którym oceniana jest objętość zalegającego moczu w pęcherzu moczowym.
Pacjenci, u których zaplanowano transrektalne USG wymagają odpowiedniego przygotowania odbytnicy. Bezpośrednio przed badaniem wskazane jest wykonanie wlewki doodbytniczej w celu oczyszczenia odbytnicy. W tym przypadku z kolei nie jest konieczne dobre wyplenienie pęcherza moczowego. Badanie wykonywane jest w pozycji leżącej na boku. Po ułożeniu pacjenta lekarz wprowadza do odbytnicy specjalną głowicę. Wbrew obawom procedura jest dobrze znoszona przez pacjentów. Wystarcza zastosowanie miejscowego znieczulenia żelem.
Wskazaniem do USG gruczołu krokowego jest nieprawidłowy wynik badania per rectum i podwyższone stężenie PSA (swoisty antygen sterczowy) a także problemy z mikcją np. całkowite zatrzymanie strumienia moczu lub jego znaczne osłabienie. USG prostaty może być wykonane w celu dokładnej oceny u pacjentów diagnozowanych z powodu niepłodności. Profilaktycznie co roku powinni je wykonywać wszyscy mężczyźni po 40 roku życia.